Egia da, azken urte hauetan. aurrerapenak egin direla, esate baterako, iaz, Zinemira- Euskal Zinemaren Panorama izenarekin egun bat eskaini zitzaion euskarazko zinemari, eta ezin ukatu hori aurrerapausoa dela. Dena den, oraindik, badago zer eginik. 

Hauek dira egiten dizkizugun eskaerak: 

-Euskarazko emanaldiak sail guztietara zabaltzea. 

-Bikoizketak ugaritzea. 

-Film guztiak azpititulatuak izatea. 

-Festival egunkarian euskara modu orekatuan erabiltzea. 

-Iragarkiak, Eusko Jaurlaritzak eta Foru Aldundiak argitaratzen dituenak barne, %50, behintzat, euskaraz izatea. 

-Ahozko erabilera, agurrak egitera mugatu ordez, eta bi hitzetan gelditu ordez, euskaraz modu normalizatuan egitea. 

-Solasaldietan eta aurkezpenetan euskara normaltasunez erabiltzea. 

-Sari banaketako emanaldiak euskaraz egitea. 

-Interneten ere euskarari dagokion garrantzia ematea. 

Ez dakit jakingo duzun, baina, urtero Bagera Donostiako Euskaltzaleen Elkarteak Zinemaldiaren hizkuntza erabileraren neurketa egiten du.Txosten horretatik ateratako ondorioak dira hemen aipatzen direnak. 

Neurri horiek hartuz gero, euskaldunon eskubideak betetzetik hurbilago geundeke, eta zu ere zuzendariago izango zinateke. Ez al zaizu iruditzen? 

Zinemaldiaren ondoren, ohiko zinemara ere jo behar dugu; izan ere, hor ere gabezia handiak daude, eta bada garaia mundu hori normaltzen joateko. Baina, gai hori beste baterako utziko dugu. Hemen, Zinemaldiari lotuko gatzaizkio. Ea 58. ekitaldi honen begirada probokatzaileak txunditzen gaituen eta maitemindurik gelditzen garen.